The English Channel

Het water was koud. Engeland en Frankrijk waren na enkele uren nergens nog te bespeuren. Ik vond het beangstigend, maar het idee dat ik naar zonsopgang toe zwom zorgde voor rust en kalmte. Armslag na armslag, meter na meter: na ongeveer 9 uur zwemmen zag ik Cap Gris Nez voor mij opdoemen. Land in zicht, eindelijk...of zo leek het toch. Uren gingen voorbij en het was alsof ik daar ter plaatse bleef zwemmen. Ik raapte mijn laatste moed en kracht bijeen, terwijl mijn lichaam het uitschreeuwde van de pijn. En uiteindelijk, na 56 km en 12u47 zwemmen zette ik voet op het Franse zand, na een hels gevecht met de zee. Ik werd de 18e Belg in 150 jaar kanaalzwemmen die dit voor elkaar kreeg en ik kan niet trotser zijn.

Dit was een waanzinnige belevenis met behulp van een topteam en de weg ernaartoe eveneens : 6 maanden training onder de deskundige leiding van Stefaan Maene, Belgische topzwemmer en Olympische finalist, 6 maanden geleefd als een kluizenaar.